کد مطلب:187872 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243

دو سؤال درباره قیامت
مرحوم شیخ مفید و دیگر بزرگان به نقل از عبدالرحمن زهری آورده اند:

هشام بن عبدالملك در یكی از سال ها، جهت انجام مراسم حج و زیارت خانه خدا، وارد مسجدالحرام شد، در حالی كه بر یكی از غلامانش - به نام سالم - تكیه زده بود.

امام محمد باقر علیه السلام در گوشه ای از مسجدالحرام نشسته و مشغول دعا و مناجات بود.

سالم به هشام گفت: ای امیرالمؤ منین! این شخص محمد بن علی بن الحسین علیهماالسلام است.

هشام اظهار داشت: آیا این همان كسی است كه اهالی عراق دلباخته و شیفته او هستند؟

سالم در پاسخ به هشام، گفت: آری.

هشام گفت: به نزد او برو؛ و به او بگو كه خلیفه، هشام گوید: مردم در روز قیامت - در آن مدتی كه مشغول بررسی و محاسبه اعمال هستند - چه خوراكی دارند و چه می آشامند؟

پس هنگامی كه غلام نزد امام باقر علیه السلام آمد و سؤال هشام را مطرح كرد، حضرت فرمود:

هنگامی كه مردم محشور می شوند، در صحرای محشر چشمه هائی است، كه از آن می خورند و می آشامند تا وقتی كه از حساب و بررسی اعمال فارغ آیند.

وقتی سالم، جواب حضرت را برای هشام بازگو كرد، هشام با شدت ناراحتی گفت: الله اكبر! و آن گاه دوباره سالم را فرستاد تا از حضرت باقرالعلوم علیه السلام سؤال كند: چه چیزی مردم را از خوردن و آشامیدن باز می دارد؟

امام علیه السلام در پاسخ فرمود: آن هنگامی كه خلافكاران در آتش دوزخ قرار گیرند، بیشتر اشتهاء پیدا می كنند و سپس خطاب به مؤمنین كرده و گویند:

أفیضوا علینا منالماء أو مما رزقكم الله. [1] .

یعنی؛ یا مقداری آب و یا مقداری از آنچه كه خداوند به شما روزی داده است، به ما هم عنایتی كنید.

در این موقع هشام، با شنیدن جواب صریح و روشنگرانه امام علیه السلام ساكت شد و دیگر حرفی نزد. [2] .


[1] سوره ي اعراف: آيه 50.

[2] ارشاد شيخ مفيد: ص 282، بحارالانوار: ج 46، ص 432، ح 14، احتجاج طبرسي: ج 2، ص 172، ش 202.